Το 1886 ανακαλύφθηκε στην Άνω Αίγυπτο μια περγαμηνή, γραμμένη στα ελληνικά, το περιεχόμενο της οποίας συσχετίστηκε με την Αποκάλυψη του Πέτρου. Πρόκειται για εσχατολογικές εικόνες από τον Άδη, «χωρίς ανάλογο στην πρώιμη χριστιανική γραμματεία». Με αφορμή την ανακάλυψη αυτού του κειμένου, ο Άλμπρεχτ Ντίτεριχ (1866 -1908) καταγράφει τις δοξασίες των αρχαίων Ελλήνων για τον Άδη ώστε να δείξει από πού άντλησε στοιχεία για το χριστιανικό επέκεινα ο συγγραφέας της Αποκάλυψης.
Στη Νέκυια ο αναγνώστης θα βρει έναν «οδηγό» του Άδη, δηλαδή μια οργανωμένη καταγραφή για το τι πίστευαν ο Πλάτων, οι Ορφικοί, ο Πίνδαρος, οι Πυθαγόρειοι, ο Εμπεδοκλής κ.ά., σχετικά με το τι θα συναντήσει η ψυχή στον Κάτω Κόσμο και τι δίδασκαν στα Ελευσίνια Μυστήρια. Ποια ήταν η τιμωρία και η κάθαρση των ψυχών στον Άδη;
Μετά το 1886 ανακαλύφθηκαν και άλλες Αποκαλύψεις του Πέτρου με παρόμοιο περιεχόμενο. Το κείμενο, που κατατάσσεται στα απόκρυφα Ευαγγέλια, δείχνει ότι στους πρώτους χριστιανικούς αιώνες ένα μεγάλο μέρος των χριστιανών πίστευαν για τον Άλλο Κόσμο ό,τι και οι «ειδωλολάτρες». Φαίνεται έτσι ξεκάθαρα πως το κυρίαρχο δόγμα διαμορφώθηκε στους μετέπειτα αιώνες και πως δεν ήταν άμεση «κληρονομιά» του Χριστού και των μαθητών του.
Η Νέκυια είναι ένα από τα πιο λαμπρά επιτεύγματα της γερμανικής φιλολογίας του 19ου αιώνα, ένα έργο που με τις τολμηρές αλλά πάντα τεκμηριωμένες θέσεις του άσκησε μεγάλη επίδραση όταν πρωτοεκδόθηκε το 1893 και προκάλεσε έντονες συζητήσεις για τις απόψεις τόσο των Ελλήνων, όσο και των Ιουδαίων και των Χριστιανών.
Η παρούσα έκδοση έχει ενημερωθεί με τα νέα δεδομένα που είδαν το φως της δημοσιότητας μετά το 1886, όπως τα ορφικά ελάσματα και ο Πάπυρος του Δερβενίου, αλλά και με τις νέες έρευνες πάνω στην ομηρική Νέκυια και στην Αποκάλυψη του Πέτρου.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου