Ο Μπάρδο γίνεται χριστουγεννιάτικο δέντρο.
Η Σούλα, που δεν το βάζει κάτω,
φιλάει ένα ζυμωτό ψωμί με ωραίο πρόσωπο.
Ο Γαρύφαλλος τριγυρίζει στο θεσσαλικό κάμπο
και του φαίνεται μια τσέπη τόπος.
Η χήρα Αρτεμισία λαχταράει κάποια σωματική επαφή.
Ο Διονύσης αποχαιρετά το βασανισμένο μοναχογιό του,
που ταξιδεύει στο γαλαξία των ωραίων ψυχών.
Ο Αργύρης για μια φορά στη ζωή του κάνει κάτι
πίσω από την πλάτη της Φραντζέσκας.
Η Βούλα και ο Μάκης επινοούν με σθένος θέματα συζήτησης.
Η κυρία Σοφία γράφει ένα μεγάλο γράμμα για να περνά τα βράδια της.
Ο Τόλης και ο Μίλτος ζουν αποτραβηγμένοι στην Κινέττα
για να γλυτώνουν τα σχόλια των νταγκλαράδων.
Άνθρωποι που τους χωρίζουν οι τόποι και τους ενώνει ο χρόνος,
μοναχικοί ήρωες που παίρνουν το τιμόνι αλλιώς,
με ρυτίδες-μαχαιριές που κόβουν τη φόρα στο χαμόγελο,
αλλά και με μια καλοσύνη που κάποιες φορές τους ξελασπώνει.
"ΚΑΙΡΟΣ ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ",
ΙΩΑΝΝΑ ΚΑΡΥΣΤΙΑΝΗ,
Εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗΣ.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου