"ΣΚΟΤΕΙΝΑ ΒΑΘΗ", Susanne Jansson, εκδόσεις Μεταίχμιο.

Καµιά φορά τους χειµώνες,
όταν η θάλασσα µοιάζει να βαθαίνει και να σκοτεινιάζει,
ακούγονται κραυγές που φτάνουν ως τη στεριά.
Κραυγές παιχνιδιάρικες και δελεαστικές.

Ο Μάρτιν, που πάντοτε ένιωθε µια ανεξήγητη έλξη προς τη θάλασσα, µετακοµίζει µε τη σύζυγό του Αλεξάντρα
και τα δυο µικρά παιδιά τους στο ειδυλλιακό εξοχικό της οικογένειάς του, σε ένα γραφικό χωριό στο νησί Ούρουστ,
στις δυτικές ακτές της Σουηδίας.

Ένα Σαββατοκύριακο του Γενάρη,
ένα τηλεφώνηµα αποσπά την προσοχή του
και ο τρίχρονος γιος του εξαφανίζεται
αφήνοντας πίσω του µόνο το κόκκινο κουβαδάκι του
που επιπλέει στη θάλασσα.
Παρά το γεγονός ότι το σώµα του δεν έχει βρεθεί,
η αστυνοµία καταλήγει πως πρόκειται για πνιγµό.

Όταν η πρώην φωτογράφος της αστυνοµίας Μάγια Λίντε
φτάνει στο Ούρουστ, µαθαίνει για την εξαφάνιση του αγοριού
και αποφασίζει να κάνει τη δική της έρευνα.
Με τη βοήθεια της Μάγιας ο Μάρτιν θα ανακαλύψει
τις κρυµµένες αλήθειες της πόλης
και των κατοίκων της που ανέκαθεν έδιναν
µυθολογική διάσταση στη θάλασσα.

Μαζί θα κάνουν µια µακάβρια ανακάλυψη:
και άλλα παιδιά έχουν βρει τραγικό θάνατο
στα ίδια νερά την ίδια µέρα του Γενάρη,
όλα στο ίδιο ακριβώς σηµείο,
αν και µε µερικές δεκαετίες διαφορά.
Είναι δυνατόν να πρόκειται για σύµπτωση
ή µήπως η θάλασσα καλεί τα παιδιά στα σκοτεινά της βάθη; 




Σχόλια