Ο Πλάτων γνωρίζει ότι η κατάσταση που διαμορφώνεται
σε ένα κράτος είναι συνάρτηση του ήθους: της αρετής και της δικαιοσύνης
πρωτίστως των αρχόντων
(αφού τελικά μόνον ατομικά προσδιορισμένοι
άνθρωποι άρχουν κι όχι "οι νόμοι"
ή "οι ιδέες" ή "ο λαός")
αλλά και της ηθικής ουσίας που θα υπάρχει
στους αρχόμενους.
Υπό αυτούς τους όρους η παιδεία προβάλλει ως μία
ρεαλιστική δυνατότητα,
ίσως η μόνη ρεαλιστική δυνατότητα,
και ο Πλάτων
στηρίζει τα πάντα σε αυτήν,
στη διάπλαση της ηθικής και πνευματικής
προσωπικότητας
(της μόνης πραγματικής διαλεκτικής σύνθεσης στη ζωή),
έχοντας την τραγική επίγνωση ότι αυτό που όλο κι όλο μπορούμε να
αντιτάξουμε σαν ανάχωμα στην πλημμυρίδα του κακού είναι η γνώση,
η
αρετή, η ομορφιά.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου