" ΥΨΙΚΑΜΙΝΟΣ", ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ, εκδόσεις "ΑΓΡΑ".

 

ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑ ΣΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ

Σκοπός της ζωής μας δεν είναι η χαμέρπεια.
Υπάρχουν απειράκις ωραιότερα πράγματα
και απ’ αυτήν την αγαλματώδη παρουσία του περασμένου έπους.
Σκοπός της ζωής μας είναι η αγάπη.
Σκοπός της ζωής μας είναι η ατελεύτητη μάζα μας.
Σκοπός της ζωής μας είναι η λυσιτελής παραδοχή της ζωής μας
και της κάθε μας ευχής εν παντί τόπω εις πάσαν στιγμήν
εις κάθε ένθερμον αναμόχλευσιν των υπαρχόντων.
Σκοπός της ζωής μας είναι το σεσημασμένον δέρας
της υπάρξεώς μας.

Ο Ανδρέας Εμπειρίκος (2 Σεπτεμβρίου 1901 - 3 Αυγούστου 1975) ήταν Έλληνας ποιητής, πεζογράφος, φωτογράφος και ψυχαναλυτής.
 Γεννημένος στη Μπράιλα της Ρουμανίας, εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα το 1902 και αργότερα παρακολούθησε μαθήματα φιλοσοφίας και αγγλικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο King's College του Λονδίνου.
 Την περίοδο 1926-1931 έζησε στο Παρίσι, όπου συνδέθηκε με τον κύκλο των υπερρεαλιστών και ασχολήθηκε ενεργά με την ψυχανάλυση, κοντά στον ιδρυτή της Ψυχαναλυτικής Εταιρείας του Παρισιού, Ρενέ Λαφόργκ.
 Το 1931 εγκαταστάθηκε οριστικά στην Ελλάδα, πραγματοποιώντας την πρώτη εμφάνισή του στα ελληνικά γράμματα το 1935.
Ο Εμπειρίκος υπήρξε εισηγητής του υπερρεαλισμού στην Ελλάδα, καθώς και ο πρώτος που άσκησε την ψυχανάλυση στον ελληνικό χώρο.
H πρώτη ποιητική συλλογή του, με τίτλο "Υψικάμινος", 
ήταν το πρώτο αμιγώς υπερρεαλιστικό κείμενο στην Ελλάδα, 
η οποία περιείχε 63 πεζόμορφα ποιήματα 
και τυπώθηκε στις εκδόσεις "Κασταλία". (τώρα πλέον, από τις εκδόσεις ''Αγρα")
 
Η "Υψικάμινος" αποτελεί ένα μοναδικό βιβλίο της νεοελληνικής ποιητικής παραγωγής.
 Κανένας ποιητής πριν, αλλά και κανένας μετά, δεν συγκρότησε ένα βιβλίο τόσο αιρετικό, τόσο κρυπτικό και "ακατανόητο", που ωστόσο εξαντλήθηκε γρήγορα, "όχι από ενδιαφέρον αλλά επειδή εθεωρήθη βιβλίο σκανδαλώδες, 
γραμμένο από ένα παράφρονα", όπως θυμάται ο ίδιος ο ποιητής.
 Χωρίς σημεία στίξεως, με γλώσσα κυρίως λόγια και εκζητημένη, 
με φράσεις ατέρμονες, με άψογη σύνταξη αλλά χωρίς προφανή λογικό ειρμό 
η "Υψικάμινος" ανταποκρίνεται στις επιταγές του ελεύθερου συνειρμού 
και της συνακόλουθης αυτόματης γραφής που είχε διακηρύξει ο Αντρέ Μπρετόν και η παρέα του.
 Δύσκολα όμως θα μπορούσε κάποιος να υποστηρίξει πειστικά ότι τα ποιήματα της Υψικαμίνου έχουν συγκροτηθεί 'αυτόματα' ή 'τυχαία', 
παρά το γεγονός ότι ο ίδιος ο Εμπειρίκος βεβαιώνει ότι τα ποιήματα αυτά 
δεν αναπτύσσονται πάντοτε 'εντός των συνειδητών ορίων'.
 Η συνταγή δεν πρόκειται να επαναληφθεί, όμως αυτός ο πειραματισμός πέτυχε να αναδείξει το αυθεντικότερο κείμενο του ελληνικού υπερρεαλισμού. 
 
 

 

Σχόλια