" Άνθρωποι και Ποντίκια ",Τζον Στάινμπεκ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ.

-Θα γίνουν γρήγορα. Εσύ... κι εγώ. Όλοι θα σ αγαπούνε, θα είναι καλοί μαζί
σου. Δεν θα έχουμε πια ούτε μπελάδες ούτε φασαρίες. Κανένας άνθρωπος
δε θα κάνει κακό του άλλου, και ούτε που θα κλέβει πια τον άλλο
Ο Λένος είπε:
-Φανταζόμουν πως ήσουν θυμωμένος μαζί μου Τζωρτζ.
-Όχι Λένο, όχι, δεν είμαι θυμωμένος. Ποτέ δεν θύμωσα μαζί σου, ούτε και
τώρα είμαι θυμωμένος. Θέλω να το καταλάβεις, να είσαι σίγουρος για αυτό.
-Ας το κάνουμε τώρα, γρήγορα Τζωρτζ, Ας πάρουμε γρήγορα το χτηματάκι
μας.
-Μα βέβαια, αμέσως, το έχω κιόλας έτοιμο.. το έχουμε!
Ο Τζωρτζ σήκωσε το πιστόλι, το στερέωσε στο χέρι του, με την μπούκα
στο πίσω μέρος του κεφαλιού του Λένου. Το χέρι του έτρεμε δυνατά μα σε
μια στιγμή το πρόσωπο το Τζωρτζ γαλήνεψε και το χέρι του έγινε σταθερό.
Πίεσε την σκανδάλη. Ο κρότος της πιστολιάς αντιλάλησε ως τα βουναλάκις
πέρα και ξανακύλησε πίσω. Ο Λένος τινάχτηκε, έπειτα έγειρε μπροστά,
έτσι απαλά, πάνω στην άμμο. Απόμεινε πεσμένο δίχως τον παραμικρό
σπασμό.