...κατά τον Λεωνίδα Εμπειρίκο " Στην “Οκτάνα” ο Εμπειρίκος οραματίζεται την ύπαρξη μιας ερωτικής,
οικουμενικής ουτοπίας, όπου οι άνθρωποι ζουν σε μια απόλυτη ευδαιμονία."
Όταν διά της πίστεως και της καλής θελήσεως, αλλά και από επιτακτικήν, αδήριτον ανάγκην
δημιουργηθούν αι προϋποθέσεις και εκτελεσθούν όχι οικοδομικά, ή ορθολογιστικά, μα
διαφορετικά τελείως έργα, εις την καρδιά του μέλλοντος, εις την καρδιά των υψηλών
οροπεδίων και προ παντός μέσ’ στην καρδιά τού κάθε ανθρώπου, θα υπάρξη τότε μόνον η
Νέα Πόλις και θα ονομασθή πρωτεύουσα της ηνωμένης, της αρραγούς και αδιαιρέτου
Οικουμένης.
[...] Δεν θα εξετάσω τας λεπτομερείας. Είναι μακράν ακόμη η εποχή, ώστε από τούδε να
τας γνωρίζωμεν καταλεπτώς, ή «a priori». Αυτό που με ενδιαφέρει απολύτως –και θα έπρεπε
να ενδιαφέρη όλους– είναι ότι η Νέα Πόλις θα ολοκληρωθή, θα γίνη. Όχι βεβαίως από
αρχιτέκτονας και πολεοδόμους οιηματίας, που ασφαλώς πιστεύουν, οι καημένοι, ότι
μπορούν αυτοί τους βίους των ανθρώπων εκ των προτέρων να ρυθμίζουν και το μέλλον της
ανθρωπότητος, με χάρακες, με υποδεκάμετρα, γωνίες και «ταυ», μέσα στα σχέδια της
φιλαυτίας των, ναρκισσευόμενοι (μαρξιστικά, φασιστικά, ή αστικά), πνίγοντες και πνιγόμενοι,
να κανονίζουν. Όχι, δεν θα κτισθή η Νέα Πόλις έτσι· μα θα κτισθή απ’ όλους τους
ανθρώπους, όταν οι άνθρωποι, έχοντας εξαντλήσει τας αρνήσεις, και τας καλάς και τας
κακάς, βλέποντες το αστράπτον φως της αντισοφιστείας –τουτέστι το φως τής άνευ
δογμάτων, άνευ ενδυμάτων Αληθείας– παύσουν στα αίματα και στα βαριά αμαρτήματα
χέρια και πόδια να βυθίζουν, και αφήσουν μέσα στις ψυχές των, με οίστρον καταφάσεως, όλα
τα δένδρα της Εδέμ, με πλήρεις καρπούς και δίχως όφεις –μα τον Θεό, ή τους Θεούς–
τελείως ελεύθερα ν’ ανθίσουν. [...]
Οκτάνα θα πει πυρ, κίνησις, ενέργεια, λόγος, σπέρμα.
Οκτάνα θα πει έρως ελεύθερος με όλας τας ηδονάς του.
Οκτάνα θα πει ανά πάσαν στιγμήν ποίησις, όμως όχι ως μέσον εκφράσεως μόνον, μα ακόμη
ως λειτουργία του πνεύματος διηνεκής. [...]
Οκτάνα θα πει οι άνθρωποι άγγελοι να γίνουν, αλλ’ άγγελοι με φύλον φανερόν,
συγκεκριμένον [...]
(Οκτάνα, 1980)
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου