ΣΑΏ ,Γιώργος Κορδέλας,εκδόσεις Γαβριηλίδης.
"Καθώς διανύω την έβδομη επταετία της ζωής μου, η γνώση της ματαιότητας που καθημερινά με οδηγεί στο να αναθεωρώ -μιλώντας εκ του ασφαλούς βέβαια,/.../,Ποτέ δεν επιχείρησα να γράψω. Λειτουργούσα πάντα με εικόνες, όχι με λέξεις. Τις λέξεις τις έβλεπα πάντα σαν μικρές ζωγραφιές. Γι' αυτό θα βρεις σε πολλούς πίνακές μου γράμματ,/.../, Τέλος πάντων, μακρηγορώ και ξεφεύγω από το θέμα μου. Τα γράφω όλα αυτά, θέλοντας να σου πω πως είναι η πρώτη φορά που παίρνω μολύβι και χαρτ,/.../, Μάλλον δεν ξέρω πως ν' αρχίσω, δεν είναι εύκολο. Προφορικά όμως, θα μου ήταν πιο δύσκολο. Θα ήμουν πολύ συνοπτικός κι είναι σίγουρο πως θα ξεχνούσα τα περισσότερα. Πάνε άλλωστε αρκετά χρόνια˙ τόσα, όσα και η ηλικία σου."
Αυτή είναι μιά εισαγωγή για το μυθιστόρημα που δεν ξέρω αν την έγραψε ο Κορδέλας η' κάποιος απο τις εκδόσεις Γαβριηλίδη...πάντως δεν είναι καθόλου κατατοπιστική για το τί πρόκειται να διαβάσεις!
Το βιβλίο (αν το περιέγραφα σαν ζωγραφικό πίνακα) στήνεται πάνω στον Φόντο: "Ένας ζωγράφος αφηγείται στην εικοσάχρονη κόρη του, -την ύπαρξη της οποίας αγνοούσε-, μια παράξενη ιστορία που ήταν η αφορμή να γνωρίσει τη μάνα της.", αλλά το Θέμα ξεφεύγει από την "αισθηματική ιστορία" που φαντάστηκα πως θα διαβασω!
(...μιά τέτοια ιστορία,τύπου "μια-αγαπημένη-απ'τα-παλιά-και-μια-κόρη-που-δεν-ήξερε-πως-είχε" είχα ακούσει απ'τον Ρασούλη...)
Τίποτα λοιπόν δεν με προετοίμαζε ότι θα διαβάσω ένα Θρίλερ! Καλοστημένο και γρήγορο θρίλερ ! (δεν σου επιτρέπεται να μην διαβάσεις παράγραφο, η' και πρόταση ακόμα, γιατί αν χάσεις ένα στοιχείο δεν καταλαβαίνεις τη συνέχεια!).
...αν ήταν να το κατατάξω σε κάποιο τύπο μυθιστορήματος, δεν ξέρω αν θα το τοποθετούσα στο Θρίλερ Επιστημονικής Φαντασίας, η' στο Φανταστικό Θρίλερ, κι αυτό γιατί το "Φανταστικό Περιβάλλον" το παίρνει ο συγγραφέας από την Ελληνική Μυθολογία. Θεοί, Θεές και τα παιδιά τους εμπλέκονται με τους θνητούς, αλλά και Ελληνικοί Μύθοι, που παντρεύονται με την πραγματικότητα, τους δίνονται "Αστρικές-Συμπαντικές" επεξηγήσεις.
Η γραφή δείχνει πρωτόλεια, και δένει (έξυπνα) με το ότι ο "ζωγράφος γράφει για πρώτη φορά".
..και στην ερώτηση:
"Αξίζει να το διαβάσω;"
...θα έλεγα: "Ναι,διαβάζοντας το επαναφέρεις "μνήμες" από μία προηγούμενη Ελλάδα, Αυτήν του χίλια εννιακόσια εδομήντα κι ογδόντα, αλλά κι από τυχόν γνώσεις Μυθολογίας και Αστρονομίας, κι αυτό το κάνει διασκεδαστικό". Επίσης, θα μπορούσαν να ξεκινήσουν πολύωρες συζητήσεις (νυχτες με ποτά και μουσική) πάνω στο Θέμα του βιβλίου, δηλαδή,πιά είναι η σχέση των Ελλήνων με τυχόν Εξωγήινους, αν η Μυθολογία δεν είναι απλά "Μύθοι" αλλά πραγματικότητα, κ.λ.π.
"Καθώς διανύω την έβδομη επταετία της ζωής μου, η γνώση της ματαιότητας που καθημερινά με οδηγεί στο να αναθεωρώ -μιλώντας εκ του ασφαλούς βέβαια,/.../,Ποτέ δεν επιχείρησα να γράψω. Λειτουργούσα πάντα με εικόνες, όχι με λέξεις. Τις λέξεις τις έβλεπα πάντα σαν μικρές ζωγραφιές. Γι' αυτό θα βρεις σε πολλούς πίνακές μου γράμματ,/.../, Τέλος πάντων, μακρηγορώ και ξεφεύγω από το θέμα μου. Τα γράφω όλα αυτά, θέλοντας να σου πω πως είναι η πρώτη φορά που παίρνω μολύβι και χαρτ,/.../, Μάλλον δεν ξέρω πως ν' αρχίσω, δεν είναι εύκολο. Προφορικά όμως, θα μου ήταν πιο δύσκολο. Θα ήμουν πολύ συνοπτικός κι είναι σίγουρο πως θα ξεχνούσα τα περισσότερα. Πάνε άλλωστε αρκετά χρόνια˙ τόσα, όσα και η ηλικία σου."
Αυτή είναι μιά εισαγωγή για το μυθιστόρημα που δεν ξέρω αν την έγραψε ο Κορδέλας η' κάποιος απο τις εκδόσεις Γαβριηλίδη...πάντως δεν είναι καθόλου κατατοπιστική για το τί πρόκειται να διαβάσεις!
Το βιβλίο (αν το περιέγραφα σαν ζωγραφικό πίνακα) στήνεται πάνω στον Φόντο: "Ένας ζωγράφος αφηγείται στην εικοσάχρονη κόρη του, -την ύπαρξη της οποίας αγνοούσε-, μια παράξενη ιστορία που ήταν η αφορμή να γνωρίσει τη μάνα της.", αλλά το Θέμα ξεφεύγει από την "αισθηματική ιστορία" που φαντάστηκα πως θα διαβασω!
(...μιά τέτοια ιστορία,τύπου "μια-αγαπημένη-απ'τα-παλιά-και-μια-κόρη-που-δεν-ήξερε-πως-είχε" είχα ακούσει απ'τον Ρασούλη...)
Τίποτα λοιπόν δεν με προετοίμαζε ότι θα διαβάσω ένα Θρίλερ! Καλοστημένο και γρήγορο θρίλερ ! (δεν σου επιτρέπεται να μην διαβάσεις παράγραφο, η' και πρόταση ακόμα, γιατί αν χάσεις ένα στοιχείο δεν καταλαβαίνεις τη συνέχεια!).
...αν ήταν να το κατατάξω σε κάποιο τύπο μυθιστορήματος, δεν ξέρω αν θα το τοποθετούσα στο Θρίλερ Επιστημονικής Φαντασίας, η' στο Φανταστικό Θρίλερ, κι αυτό γιατί το "Φανταστικό Περιβάλλον" το παίρνει ο συγγραφέας από την Ελληνική Μυθολογία. Θεοί, Θεές και τα παιδιά τους εμπλέκονται με τους θνητούς, αλλά και Ελληνικοί Μύθοι, που παντρεύονται με την πραγματικότητα, τους δίνονται "Αστρικές-Συμπαντικές" επεξηγήσεις.
Η γραφή δείχνει πρωτόλεια, και δένει (έξυπνα) με το ότι ο "ζωγράφος γράφει για πρώτη φορά".
..και στην ερώτηση:
"Αξίζει να το διαβάσω;"
...θα έλεγα: "Ναι,διαβάζοντας το επαναφέρεις "μνήμες" από μία προηγούμενη Ελλάδα, Αυτήν του χίλια εννιακόσια εδομήντα κι ογδόντα, αλλά κι από τυχόν γνώσεις Μυθολογίας και Αστρονομίας, κι αυτό το κάνει διασκεδαστικό". Επίσης, θα μπορούσαν να ξεκινήσουν πολύωρες συζητήσεις (νυχτες με ποτά και μουσική) πάνω στο Θέμα του βιβλίου, δηλαδή,πιά είναι η σχέση των Ελλήνων με τυχόν Εξωγήινους, αν η Μυθολογία δεν είναι απλά "Μύθοι" αλλά πραγματικότητα, κ.λ.π.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου